รีวิวหนัง ร้านของเก่า
รีวิวหนัง ร้านของเก่า หลังจากที่ไม่กี่สัปดาห์ก่อนหน้าร้าน ทำเราหลอนสะพรึงไปกับหนังสยองขวัญที่ถ่ายทอดตำนานออกมาเป็นเรื่องสั้นแบบซอยยับๆ ที่ไม่สามารถเขย่าต่อมความกลัวได้สักพักเท่าไหร่ มาคราวนี้ถึงตาของหนังที่ร่วมสร้างระหว่างไทยกับสิงค์โปร อย่าง “ร้านของเก่า The Antique Shop “ เป็นการผสมผสานเรื่องสยองออกมาเป็น 3 เรื่องเล่าย่อยๆ ในหนังเรื่องนี้เดียว พร้อมกับงานโปรดักชั่นและทีมงานที่มีความเป็นสากล เพราะใช้นักแสดงนำหลักๆ มาจาก 4 ชาติเลยทีเดียว
เรื่องย่อ
ร้านของเก่า The Antique shop เป็นการถ่ายทอดเรื่องหลอนที่มักจะซ่อนเอาไว้อยู่กับสิ่งของต่างๆ ในร้านของเก่าแห่งหนึ่ง แอนดี้ หนุ่มชาวสิงค์โปรได้แวะเข้าร้านนี้มาก่อนที่จะเดินทางกลับประเทศ และหญิงลึกลับเจ้าของร้านก็ได้ชวนเขาพูดคุยกับเรื่องเล่าขานที่นานมากที่อยู่ในสิ่งของนั้นแต่ละอย่างที่เขาเลือกมา หนึ่งเรื่องนี้แบบพาเล่าเรื่องราวออกเป็น 3 ตอนหลักๆ ที่ไม่ได้เชื่อมโยงกัน แต่ร้อยเรียงเอามาเป็นหนังเรื่องเดียวกัน ดังนั้นเราจึงจะทำการเจาะลึกลงรายละเอียดรีวิวไปในแต่ละเรื่องสั้นๆ ดังนี้
เรื่องที่1 เก้าอี้มรณะ (Survive ) เป็นเรื่องราวของ วาดิ หนุ่มชาวอินโดนีเซียที่ยอมจากลูกรักและภรรยามาเมืองไทยเพื่อหาเงินเลี้ยงชีพและส่งกลับบ้าน โดยนายเจ้าของเขานั้นเป็นหนึ่งในแก๊งคือมาเฟียของธุรกิจผิดกฎหมาย วันหนึ่งของเขาถูกแก๊งมาเฟียคู่แข่งจับตัวมาในสถานที่รกร้าง เขาถูกจับมักไว้กับเก้าอี้ตัวหนึ่ง เขาจะรอดพ้นจากกลุ่มมาเฟียรวมไปถึงเหล่าวิญญาณโดยรอบนี้ได้อย่างไร ภาวะรวมของเรื่องราวเรื่องสั้นเรื่องแรกที่ทำหน้าที่เปิดเรื่องของหนังเรื่องนี้ ก็ถือว่าทำออกมาได้ดีพอใช้ได้ การแสดงของ ริโอ ดิวันโต้ นักแสดงหนุ่มชาวอินโดนีเซียสื่อสารออกมาได้ดี เป็นแอคติ้ง ที่น้อยแต่มาดก แม้ว่าด้วยความจำกัดในแอร์ไทม์ของหนังสั้นเรื่องนี้ค่อนข้างน้อย หลายองค์ประกอบหนังที่น่าจะลึกไปได้กว่านี้กลายเป็นจุดด้อยอย่างน่าเสียดายกลายเป็นพาร์ทที่ยังขาดน้ำหนักในเนื้อหาไปหน่อย จุดเด่นจุดดีของหนังยังค่อนข้างแบนเรียบ และ แทบจะหาจุดพีคของเรื่องไม่เจอเลยก็ว่าได้ โดยรวมจะเป็นเรื่องสั้นที่โอเคก็ตามที
รีวิว
ว่าด้วยเรื่องราวของ ไรอัน ชาวสิงค์ดปร ผู้มาหลงรักกับสาวไทย และเขาได้มอบกำไลรักชิ้นหนึ่งให้กับคนที่ตนเองรัก แต่กำไลนั้นได้นำพาให้เขาไปพบกับอุบัติเหตุและนำพาตนเองไปอยู่ในห้องขังของสถานีตำรวจแห่งหนึ่งและที่นี่เองทำให้เขาได้พบกับวิญญาณไร้ร่างอันชั่วร้าย พาร์ทนี้ค่อนข้างใส่ความเป็นไทยเข้ามาแบบไม่มีเหตุผลและผลไปสักหน่อย กลายเป็นหนังสั้นที่แทบไม่มีอะไรน่าจดจำ ใดๆ เลย จุดเชื่อมโยงระหว่างวัตถุกับเรื่องราวไม่ค่อยเข้ากันได้อย่างน่าเชื่อถือ เป็นการจับโยงผูกเรื่องข้ากันที่ไม่ได้รู้สึกอินสัดเท่าไหร่ แม้แต่น้อย ถึงการแสดง “อรอยเชียส แปง “ จะทำได้น่าพอใจ เป็นการบทบาทการแสดงชิ้นสุดท้ายที่น่าประทับใจอยู่ก่อนที่เขาจะเสียชีวิตลง แต่น่าเสียดายตัวหนังทำออกมาได้เบาโหวง ไม่มีแก่นสารและน้ำหนักที่ยึดเหนี่ยวผู้ชมได้เพียงพอ โดยเฉพาะคอหนังผีไทยที่มีประสบการณ์สาหัสกว่านี้อีกเยอะ
ซง หนุ่มชาวเกาหลีใต้ ที่เคยเดินทางมาเรียนที่เมืองไทยและถูกบลูลี่โดยเพื่อนๆคนไทย การถูกบลูลี่ในครั้งนั้น ถูกเปลี่ยนเป็นความแค้นหลังจากที่ ซง เดินทางกลับไปเกาหลี แล้ววันหนึ่งอยู่ๆ เพื่อนคนไทยทั้ง3 ก็ได้รับคำเชิญชมให้มากงานวันเกิดที่บ้าน โดยในงานวันเกิด ซง ได้ร่วมทำอาหารมื้อนี้ให้ทั้งสามตนลองชิมดูมาว่ารสชาติเป็นแบบไหน แต่มีดที่ทำอาหารนั้นกลับกลายเป็นอาวุธที่ใช้ชำระแค้น ปิดท้ายด้วยความรู้สึกที่ยัง งง อยู่เหมือนกันว่า ควรจะชอบ หรือควรจะเกลียด ในส่วนของหนังพาร์ทนี้ไหมนะ ด้วยองค์ประกอบของหนังมันช่างไม่มีชั้นเชิงใดๆ มีความพยายามจะใส่พ็อตหักมุมและจิตวิทยาเข้ามา แต่ก็ยังไม่สามารถหล่อเลี้ยงเรื่องราวไปถึงจุดที่ควรจะเป็นได้ ทำให้หนังยังดูครึ่งๆ กลางๆ ไปสักหน่อย และความสยองที่ใส่เข้ามาก็แทบจะไม่มีอะไรแปลกใหม่เลย พอเดาทิศทางของไม่ยากมากนัก
สรุป
รีวิวหนัง ร้านของเก่า เรื่องราวเกี่ยวการเปิดร้านของเก่า ทำเราหลอนสะพรึงไปกับหนังสยองขวัญที่ถ่ายทอดตำนานออกมาเป็นเรื่องสั้นแบบซอยยับๆ ถึงเรื่องราวจะทำเอาคนดูนั้นสับสนมากก็ตาม แต่แนวหนังยังเป็นหนังที่น่ากลัว และยังทำเอาผู้ชมนั้นต้องลุ้นในหลาย ๆ ฉาก หนังเรื่องนี้อาจจะทำออกมาได้ไม่ได้ดีอะไรมากมาย แต่ก็ยังทำหนังออกมาจนเสร็จ ต้องชื่นชมผู้กำกับเลยครับ ว่าอดทนทำหนังเรื่องนี้เป็นอย่างมาก ที่ขาดไม่ได้ที่จะชื่นชมอีกก็คือ นักแสดงที่ตั้งใจทำหนังเรื่องนี้แล้วช่วยก็กันถ่ายทำจนเสร็จ ต้องยอมรับเลยว่าตั้งใจทำหนังออกมาเพื่อที่จะให้ผู้ชมนั้นได้ชมหนังแนว สยองขวัญ ที่น่ากลัวไม่แพ้หนัง สยองขวัญ ของต่างประเทศ คอหนังแนวนี้ไม่ควรพลาด ติดตามและเข้าชมได้เลยครับ
รีวิวหนัง ร้านของเก่า
ติดตามรีวิวหนังเพิ่มเติมได้ที่ : รีวิวหนังออนไลน์
เพิ่มเติมรีวิวหนังน่าดู : Shazam จุดเดือดเทพเจ้า
